The Story Comes Together
Dimitri Vegas & Like Mike over nr 6, doorzetten en familietrots
Dimitri Vegas en Like Mike boeken succes na succes. Het Belgische dj-duo draait wereldwijd en werkt samen met de groten der aarde. Hun opmars werd dit jaar bekroond met een wereldwijde nummer zes-positie in de DJ mag top 100. Een gesprek met de twee broers uit Willebroek.
Het is twintig jaar terug dat je twee Belgische jongetjes van een jaar of tien zag voetballen op de groene velden van het provinciaal recreatiedomein De Schorre in Boom. Na school bezoeken de broertjes vaak hun grootouders, die naast het recreatiedomein wonen. Met z’n tweeën trekken ze langs de vijvers en door de uitgestrekte velden van het domein. Toen hadden ze waarschijnlijk niet kunnen denken dat juist dit terrein erg belangrijk zou worden in hun leven. Want twintig jaar later spelen ze er nog steeds, maar op een iets andere manier. Het kalme en rustige domein de Schorre is komend jaar voor de tiende keer het toneel van een van de meest tot de verbeelding sprekende festivals ter wereld, Tomorrowland. Eens per jaar worden de grasvelden en de vijvers tot één grote fantasiewereld vol met dancemuziek omgetoverd. De twee jongetjes van toen hebben het geschopt succesvolle dj’s en tot ambassadeurs van het festival. Dimitri Vegas en Like Mike maken een opmars waar je u tegen kunt zeggen.’
Gradueel
‘Als je ons vijf jaar geleden gezegd zou hebben wat we nu allemaal zouden doen, dat hadden we dat niet geloofd. Als je de Dimitri en Mike van vijf jaar geleden in deze wereld mee zou nemen, dan zouden we denk ik heel de dag met onze mond open lopen. Maar die ontwikkeling gaat in stapjes, heel gradueel. Het is moeilijk daar bij stil te staan als je er middenin zit. Het is hard werken, maar het is echt stap voor stap. Eerst nr 38 in de DJ mag top 100, nu nummer zes. Als er een ‘What The Fuck’ moment aan te wijzen is, dan is het dat we ineens op die nummer zes stonden. Kijk, we waren meer dan blij geweest met een top twintig notering. We staan nu hoger genoteerd dat sommige van onze helden, bij wijze van spreken. Dat is wel een beetje apart. Dan vraag je jezelf af, hoe komt het dat we nu opeens zo stijgen in die lijst? Misschien hebben vijf Beatport nummer 1s en zeven nummers in de top drie misschien wel geholpen. Heel veel mensen hebben dit jaar dankzij de successen op Beatport onze muziek leren kennen. Daarnaast hebben we natuurlijk ook echt veel shows gedaan dit jaar. Aan het eind van het jaar komen we denk ik uit op een totaal van 200 tot 250 shows.’
Een snelle rekensom maakt dat Dimitri en Mike vier tot vijf shows per week draaien. En dat in alle uithoeken van de wereld. Je zou zeggen dat ze daarmee een overvol en uitputtend leven lijden.
‘Wij worden niet betaald om te draaien, maar om te reizen. Dat is de makkelijkste manier om het te zeggen. Reizen is het vermoeiende deel van ons werk. Dat draaien, dat zou ik gratis doen, dat is fun. Er zijn absurde reizen bij. Een keer vlogen we bijvoorbeeld via India naar Zuid-Afrika. Ze zeiden tegen ons: “Doe die show in Goa erbij, dat route mooi naar Zuid-Afrika.”’ Dimitri tekent de kronkelende inefficiënte vliegreis op tafel uit met zijn vingers en kijkt er wat bedenkelijk bij. ‘De grote festivals zijn in het weekend, dat is meestal het probleem tijdens een tour. Het is niet altijd makkelijk om lang ergens in een bepaalde regio te blijven. Soms is het ook gewoon van links naar rechts en van boven naar onder. Dat kan wel frusterend zijn. Dan moet je van Canada naar Miami en dan weer naar L.A. Om daarna weer terug te reizen naar Canada. Dat kan zwaar zijn, maar het is wat het is.’
Rode draad
Ondanks dat ze heel de wereld afreizen blijft Tomorrowland het mooiste festival voor Dimitri en Mike. Zoals ze het zelf zeggen: ‘Tomorrowland is een beetje de rode draad door ons werk en door onze carrière. Het is een fantasiewereld voor volwassenen. Mensen kijken er een heel jaar naar uit. Op het moment dat ze binnenkomen komen ze in een sprookjesachtige wereld gevuld met dancemuziek. Voor de meeste mensen zijn die drie dagen het hoogtepunt van het jaar, terecht. Voor ons ook. Waarschijnlijk zijn het ook de meest intensieve dagen van het jaar, maar die twee dingen kunnen ook samengaan.’
Dimitri was al vroeg bij het festival betrokken. Hij heeft achter de schermen bij Tomorrowland gewerkt, terwijl niemand wist dat ik ook met muziek bezig was. ‘Ik sloot materiaal van andere dj’s aan, zonder dat iemand van mij gehoord had. In 2009 kregen we uiteindelijk de kans om op Tomorrowland te draaien. We sloten het festival af op de kleinste area, de Flugel-stage. Die hadden we overvol gepropt. Van het een is toen het ander gekomen. Ik ben vanaf mijn 13e jaar bezig met muziek. Ik ben nu 31, dus dat is al een tijdje. Het is echt mooi, dat we nu succes hebben op de plek waar we zoveel geschiedenis hebben. The story comes together, zo voelt dat echt.’
Als Dimitri en Mike het genre omschrijven waarin hun muziek valt komen ze uit bij Tomorrowlandhouse. ‘Dat is denken we de beste manier om het genre te omschrijven. Dat hebben we mee opgebouwd, daar staan we op het voorfront. Laten we zeggen dat in de afgelopen jaren het merendeel van onze muziek is geëvolueerd. Het is nu allemaal wat harder. Kijk maar naar ons nummer Wakanda. Maar onze muziek kan evengoed melodieus zijn, iets zachter. Bij alles wat wij maken hebben we in ons achterhoofd hoe goed het zou werken op de mainstage van Tomorrowland. De meeste muziek die we maken is gek genoeg ook een beetje gericht op de Tomorrowland-aftermovie. Ieder jaar maken we daar een soundtrack voor, dit jaar hadden we tien of meer nummers voor die movie.’
Grootouders
Niet alleen Dimitri en Mike zijn graag geziene gasten tijdens Tomorrowland, ook hun grootouders zijn er zonder uitzondering bij. De eerste keer was dat volgens het dj-duo best raar. Maar ondertussen zijn hun grootouders een beetje mini-iconen van het festival geworden. ‘Kijk, wij kunnen op Tomorrowland afzonderlijk van elkaar en als we snel bewegen nog wel van punt a tot punt b komen. Het kan zijn dat sommige mensen kijken van: “Hé, is dat niet?”, maar dan zijn we alweer verdwenen. Onze grootouders kunnen echt niet van a naar b komen zonder honderd keer gefotografeerd te worden. Er is een aantal filmpjes van hen op Youtube, die zijn honderduizenden keren bekeken. Overal waar we komen spreken mensen ons aan over onze grootouders. De mensen zijn in de tachtig, ik denk niet dat ze met dit soort muziek in aanraking kwamen voordat wij er waren. Maar ik denk dat ze zich absoluut amuseren. Mijn grootmoeder zeker, mijn grootvader misschien wat minder. Maar ze blijven iedere keer terugkomen. Ze zijn heel trots, dat is leuk. Heel de familie staat ook achter ons. Kijk, nu zullen ze wel iets blijer zijn dan toen we plotsklaps zeiden dat we fulltime voor de muziek gingen. Ik denk niet dat het de droom is van ouders om zoiets te horen, maar nu is het goed gekomen.’
Dimitri: ‘Dat was wel een grote stap. Ik werkte in het buitenland als entertainer en ben geëindigd als animatiemanager van een stuk of vijf hotels en honderd medewerkers. Dat was een goede carrière, die ik toch van de een op de andere dag vaarwel gezegd heb toen we zeiden, we gaan toch honderd procent voor de muziek. Naast mijn werk in de animatiewereld ben ik altijd blijven draaien. Dat was het hoofddoel. Dat was voor mij ook altijd de reden om naar het buitenland te gaan. Doordat ik zo’n hoge functie had, kon ik altijd alle clubs vullen. We wisten dat die discotheken altijd vol zaten, dat was een grote bonus. Om dat succes allemaal op te geven, dat is wel een grote stap geweest. Maar het is met zoveel dingen in je leven, die doe je gewoon. Misschien is het impulsiviteit? Misschien berekend risico. Als je gelooft in iets, dan moet je dat doen. Nee heb je, ja kun je krijgen. Dat is hoe wij altijd geleefd hebben. Jarenlang proberen jezelf te promoten, ergens een voet aan wal krijgen. Het is proberen en proberen. Lukt het niet dan lukt het niet. Maar gelukkig lukt het ons vooralsnog goed. Dat we honderd procent voor de muziek gingen, daar hebben we absoluut geen spijt van. Het succes is er niet 1-2-3 gekomen, het is meer een soort levenswerk. Een levenswerk met ups en downs. Er zijn veel momenten dat je denkt, nu gaan we het maken. En dan gebeurt het niet. Dan moet je niet opgeven, maar in jezelf blijven geloven. Vroeg of laat komt het goed, hebben we altijd gedacht. Voor elke dj die slaagt zijn er heel veel die dat niet doen. Waar dat aan ligt? Is dat dedication? Niet altijd, er zit natuurlijk ook een hele portie geluk en talent in. Het is een combinatie van alles. Het is erg moeilijk en daarnaast arrogant om voor jezelf te bepalen of dat je talent hebt. Het is ook vrij subjectief, de een houdt ervan en de ander vind het een maar rotzooi. Dan ga ik even af op de gemiddelde comments op Youtube. Die gaan van links naar rechts. Maar als je compleet talentloos bent dan denk ik dat het wel iets moeilijker is om door te breken. Je moet wel bepaalde eigenschappen hebben om ergens te geraken.’
Studioman
Dimitri: ‘We hebben allebei zo onze eigen specialiteiten. Meestal is het zo dat een van ons het idee start en de ander het afwerkt. Mike is de grote studioman. Hij is eigenijk 24/7 bezig om ideetjes naar buiten te gooien. Ik kies er dan een paar uit die ik afwerk. Dan bedoel ik de mixing, de details. Als er een ding is dat bij ons niet werkt, dan is het samen in de studio zitten. Ruzie krijgen we niet, maar we hebben gemerkt dat we elkaar afremmen. Het is beter de een gewoon te laten doen en de ander daar dan achteraf op laten schieten. Anders loop je heel snel vast. Als je met een andere artiest in de studio zit ben je meestal wat beleefder. Als ik samen met mijn broer in de studio zit is alles veel directer. We zeggen gewoon tegen elkaar: It’s shit, dit wordt het niet. Dat is voor elkaars creatieve proces niet altijd de ideale manier. En als je samen zit kun je ook verveeld raken, dan kan het gebeuren dat je Facebook gaat checken. Daar raakt de ander weer geïrriteerd van. Dat wij apart werken is echt een bewuste keuze, it’s a brother’s thing. Anderzijds, door apart te werken doen we ook twee keer zoveel werk. Als je samen in een studio zit ben je eigenlijk met z’n tweeën one persons job aan het doen. Als we nu de magic aanvulling op elkaar zouden zijn in de studio, dan is er meerwaarde. Maar voor ons is die meerwaarde er niet.’
Collabs
Collaborations zijn immens populair geworden de afgelopen jaren. Overal waar je kijkt staan ze in de hitlijsten. Dimitri en Mike hebben onder andere remixen gemaakt voor Lady Gaga, Swedish House Mafia en Snoop Dogg. ‘Collaborations zijn tegenwoordig echt groot. Ik denk dat veel dj’s dat tegenwoordig ontdekt hebben. Het is een heel leuke manier om snel te kunnen werken en om verschillende invloeden in je muziek te krijgen. Want elke dj en elke producer heeft zijn eigen sterktes. En, via internet kan dat allemaal heel snel. Want het is in deze wereld heel moeilijk voor verschillende artiesten om samen in één studio te zitten. Het gebeurt heel af en toe dat je samen op een festival staat en door een paar uurtjes tijd hebt om samen in een hotelkamer wat te prutsen. Maar dat is ook niet zo erg. Als je op een snelle en efficiënte manier een remix kunt maken voor Lady Gaga, dan is dat natuurlijk erg leuk. De aanvraag voor die remix kwam binnen via haar management. Overal op de wereld is EDM zo groot, waarschijnlijk heeft ze onze muziek in een club gehoord. Dat is wel raar, als je zo’n telefoontje krijgt. Het gaat wel allemaal via het management, het is niet dat Lady Gaga zelf belt. Maar dat is logisch, daar is het management natuurlijk ook voor bedoeld. Als het collaborations aangaat is er wel wat veranderd de afgelopen jaren. Vijf jaar geleden gebeurde het makkelijker dat er door een dj tegen zo’n grote artiest gezegd werd: pak die track maar. Nu is het profiel van de dj’s zoveel groter dat de meesten zullen zeggen: Je mag de track gebruiken, maar mijn naam gaat ernaast staan! Op dat gebied hebben we steeds meer in de pap te brokkelen, veel meer dan bijvoorbeeld tien jaar geleden.’
Helden
Een tijdje terug hebben Dimitri en Mike een track opgenomen met de hiphopformatie D12. Dat was een soort ‘personal victory’ voor Like Mike, want hij is een groot fan van hiphop. Dr. Dre, Eminem, dat soort namen. De smaak van Dimitri is meer divers: ‘Voor mij persoonlijk zijn er heel veel schitterende artiesten over de jaren heen, maar ik vind Queen een band die heel ver vooruit was. Als je als artiest een repertoire aflevert dat zo divers is, dan ben je echt groot. Zo kan ik er niet veel voor de geest halen. Ik heb enorm veel respect voor die mannen. Als je We Will Rock You naast Radio GaGa legt, of naast Under Pressure. Dat hadden evengoed allemaal andere bands kunnen zijn. Als er een ding is dat je van ons kunt zeggen, dat is dat we vrij divers van productie zijn. Er zit altijd die DVLM-sound in, maar ons vastpinnen op een vast patroon of sound doen we niet. De volgende plaat kan iets totaal anders zijn. Wat die sound dan is? Ik vind dat als je onze platen naast elkaar legt, dat er een lijn in zit. Vooral qua sfeer, het festivalgevoel, het sprookjesachtig epische. We kunnen een set draaien van onze eigen muziek zonder al te veel in herhaling te moeten vallen, terwijl de tracks tegelijkertijd toch samenvallen. But again, dat is mijn persoonlijke interpretatie. Daar zit wel die parrallel met Queen, maar ik wil ons dus absoluut niet gaan vergelijken met die band.’
De lijst
Sinds ze op nummer zes staan worden Dimitri en Mike steeds meer herkend op straat, vooral als ze samen zijn. Het verschil tussen Belgen en Amerikanen komt dan mooi naar voren volgens het duo: ‘Als een Amerikaan je herkent dan vragen ze een foto en vijf anderen die je niet kennen vragen er ook eentje. Want someone is asking a picture, i better get one too! In Zuid-Amerika is het nog erger. Als mensen daar weten in welk hotel je zit, word je gestalkt. Je kunt dan niet meer rustig bij het zwembad zitten. Belgen en Nederlanders zijn veel meer bescheiden, die gaan misschien wel even kijken maar vragen geen foto’s. Op festivals is het natuurlijk anders, maar in het gewone leven worden we niet lastiggevallen. Het kan misschien erger worden, maar het stoort op dit moment nog zeker niet. Je kunt ook zeggen, hoe meer mensen je herkennen hoe meer platen je verkoopt. Win some, lose some. Uiteindelijk is de nummer zes positie gewoon een heel mooi compliment. Maar ik denk nog altijd, het zegt meer dat elke show uitverkoopt dan dat je een goede notering hebt in dj-mag. Maar veel mensen tillen zwaar aan welke notering je in die lijst hebt, zwaarder dan dat we gedacht hadden. Ik zou zeker niet willen zeggen dat die poll overrated is, het is en blijft dé lijst. Of we ooit nog nummer 1 worden? Ik denk dat Hardwell voorlopig wel veilig zit. Robbert is een heel goede dj en producer en heeft een ongelooflijk sterke fanbase. Hij zit daar goed, op die eerste plek. Welverdiend. Het belangrijkste voor ons is om goede muziek te maken, leuke fans hebben en goede shows doen. Die nr 1 positie staat niet ergens in een geheime dagboek, of op een of andere bucketlist. Het zou heel mooi zijn natuurlijk, maar ik zou ook niet durven zeggen dat we dat kunnen.’
Aan hun populariteit zal het niet liggen. Voor hun Bringing Home The Madness concerten in het Antwerpse Sportpaleis verkochten ze in één dag 20.000 kaarten. Zelfs voor Dimitri en Mike was dat moeilijk te bevatten: ‘In het begin waren we aan het denken of we dat wel moesten doen, zo’n grote soloshow. Nu is er al een tweede show bijgekomen, die ook bijna uitverkocht is. 40.000 tickets verkopen voor onze soloshow is een gelijkwaardig gevoel aan die nummer zes positie in DJ-mag. Het is een persoonlijke triomf.’
Momentum
Extra mooi is dat de wielerbaan in het sportpaleis, de velodrome, gebouwd is door de overgrootvader van Dimitri en Mike. Ook was hij betrokken bij de restauratie van het Sportpaleis na de Tweede Wereldoorlog. ‘Ja, dat geeft wel wat extra’s, onze grootvader is daar natuurlijk ook heel erg trots op. De Circle Of Life is nu rond. Op termijn kunnen we er misschien een traditie van maken, van die shows in het sportpaleis. Maar de eerste stap zal natuurlijk zijn om die show naar het buitenland te brengen. En in het begin van volgend jaar is ons eerste Smash The House festival in het Caribisch gebied. Dan komt de zomer, waarin we nog iets speciaals gaan doen op Ibiza. Vanaf daar zullen we zien. Hopelijk hebben we het nog lang erg druk met al deze mooie dingen. Misschien komt er ooit een moment waarop we kunnen zeggen dat we alles bereikt hebben dat we wilden bereiken, maar misschien ook niet. Misschien dat we het over tien of twintig jaar wat rustiger aan gaan doen, dat we ons meer toespitsen op het label of op management. Kijk, Tiësto draait al tien jaar langer mee dan wij. Die zie ik ook de eerste tijd niet zeggen, ik houd ermee op. Ik denk dat het, niet om arrogant te lijken, ook veel vraagt om uit de spotlights te stappen. Om gewoon op een bepaald moment te zeggen dat je ermee stopt. Dan heb ik het niet over het op televisie komen en in tijdschriften staan. Maar gewoon over de kick van het op het podium staan en voor twintig of dertigduizend man te draaien die helemaal gek worden. En er dan opeens mee stoppen, ik denk dat dat vrij snel begint te pikken. Maar wat het belangrijkste is, ik denk bij alle dj’s, dat is dat we allemaal mensen zijn met een doel en een visie voor ogen. We gaan voor de muziek. We zijn dedicated, allemaal. Het kan niet veel bigger worden dan het op dit moment is. Het is een mooie tijd om dj te zijn. EDM is de muziek van deze generatie, zoals hiphop van de vorige en rock van die daarvoor en disco van die daar weer voor. Het is nu ons moment.’
‘We zouden het niet meer kunnen missen. Soms ben je moe, soms ben je maanden aan het touren, soms heb je er geen zin in, soms heb je een kater, maar voor dat publiek staan is toch altijd prachtig. Dat is waar we het voor doen, denken we dan met kippenvel op onze armen. Vooral ook als je net een nieuw nummer afhebt en het werkt super en iedereen is het nummer aan het meeroepen. Dan ben je een happy man. Dan zijn we gelukkig.’
—
Artiestennaam: Dimitri Vegas & Like Mike
Naam: Dimitri en Michael Thivaios
Woonplaats: Ibiza
Relatie: ja
Kinderen: nee
Label: Smash The House (eigen label) en Dim Mak Records
Beste feest om te draaien: Tomorrowland
Softwaretips: Ze gebruiken gewoon de normale gebruikelijke software. Het is net als met fotograferen, het gaat om de fotograaf en niet om de camera. Dat is hetzelfde bij dj’s.
Dimitri Vegas & Like Mike over nr 6, doorzetten en familietrots
Dimitri Vegas en Like Mike boeken succes na succes. Het Belgische dj-duo draait wereldwijd en werkt samen met de groten der aarde. Hun opmars werd dit jaar bekroond met een wereldwijde nummer zes-positie in de DJ mag top 100. Een gesprek met de twee broers uit Willebroek.
Het is twintig jaar terug dat je twee Belgische jongetjes van een jaar of tien zag voetballen op de groene velden van het provinciaal recreatiedomein De Schorre in Boom. Na school bezoeken de broertjes vaak hun grootouders, die naast het recreatiedomein wonen. Met z’n tweeën trekken ze langs de vijvers en door de uitgestrekte velden van het domein. Toen hadden ze waarschijnlijk niet kunnen denken dat juist dit terrein erg belangrijk zou worden in hun leven. Want twintig jaar later spelen ze er nog steeds, maar op een iets andere manier. Het kalme en rustige domein de Schorre is komend jaar voor de tiende keer het toneel van een van de meest tot de verbeelding sprekende festivals ter wereld, Tomorrowland. Eens per jaar worden de grasvelden en de vijvers tot één grote fantasiewereld vol met dancemuziek omgetoverd. De twee jongetjes van toen hebben het geschopt succesvolle dj’s en tot ambassadeurs van het festival. Dimitri Vegas en Like Mike maken een opmars waar je u tegen kunt zeggen.’
Gradueel
‘Als je ons vijf jaar geleden gezegd zou hebben wat we nu allemaal zouden doen, dat hadden we dat niet geloofd. Als je de Dimitri en Mike van vijf jaar geleden in deze wereld mee zou nemen, dan zouden we denk ik heel de dag met onze mond open lopen. Maar die ontwikkeling gaat in stapjes, heel gradueel. Het is moeilijk daar bij stil te staan als je er middenin zit. Het is hard werken, maar het is echt stap voor stap. Eerst nr 38 in de DJ mag top 100, nu nummer zes. Als er een ‘What The Fuck’ moment aan te wijzen is, dan is het dat we ineens op die nummer zes stonden. Kijk, we waren meer dan blij geweest met een top twintig notering. We staan nu hoger genoteerd dat sommige van onze helden, bij wijze van spreken. Dat is wel een beetje apart. Dan vraag je jezelf af, hoe komt het dat we nu opeens zo stijgen in die lijst? Misschien hebben vijf Beatport nummer 1s en zeven nummers in de top drie misschien wel geholpen. Heel veel mensen hebben dit jaar dankzij de successen op Beatport onze muziek leren kennen. Daarnaast hebben we natuurlijk ook echt veel shows gedaan dit jaar. Aan het eind van het jaar komen we denk ik uit op een totaal van 200 tot 250 shows.’
Een snelle rekensom maakt dat Dimitri en Mike vier tot vijf shows per week draaien. En dat in alle uithoeken van de wereld. Je zou zeggen dat ze daarmee een overvol en uitputtend leven lijden.
‘Wij worden niet betaald om te draaien, maar om te reizen. Dat is de makkelijkste manier om het te zeggen. Reizen is het vermoeiende deel van ons werk. Dat draaien, dat zou ik gratis doen, dat is fun. Er zijn absurde reizen bij. Een keer vlogen we bijvoorbeeld via India naar Zuid-Afrika. Ze zeiden tegen ons: “Doe die show in Goa erbij, dat route mooi naar Zuid-Afrika.”’ Dimitri tekent de kronkelende inefficiënte vliegreis op tafel uit met zijn vingers en kijkt er wat bedenkelijk bij. ‘De grote festivals zijn in het weekend, dat is meestal het probleem tijdens een tour. Het is niet altijd makkelijk om lang ergens in een bepaalde regio te blijven. Soms is het ook gewoon van links naar rechts en van boven naar onder. Dat kan wel frusterend zijn. Dan moet je van Canada naar Miami en dan weer naar L.A. Om daarna weer terug te reizen naar Canada. Dat kan zwaar zijn, maar het is wat het is.’
Rode draad
Ondanks dat ze heel de wereld afreizen blijft Tomorrowland het mooiste festival voor Dimitri en Mike. Zoals ze het zelf zeggen: ‘Tomorrowland is een beetje de rode draad door ons werk en door onze carrière. Het is een fantasiewereld voor volwassenen. Mensen kijken er een heel jaar naar uit. Op het moment dat ze binnenkomen komen ze in een sprookjesachtige wereld gevuld met dancemuziek. Voor de meeste mensen zijn die drie dagen het hoogtepunt van het jaar, terecht. Voor ons ook. Waarschijnlijk zijn het ook de meest intensieve dagen van het jaar, maar die twee dingen kunnen ook samengaan.’
Dimitri was al vroeg bij het festival betrokken. Hij heeft achter de schermen bij Tomorrowland gewerkt, terwijl niemand wist dat ik ook met muziek bezig was. ‘Ik sloot materiaal van andere dj’s aan, zonder dat iemand van mij gehoord had. In 2009 kregen we uiteindelijk de kans om op Tomorrowland te draaien. We sloten het festival af op de kleinste area, de Flugel-stage. Die hadden we overvol gepropt. Van het een is toen het ander gekomen. Ik ben vanaf mijn 13e jaar bezig met muziek. Ik ben nu 31, dus dat is al een tijdje. Het is echt mooi, dat we nu succes hebben op de plek waar we zoveel geschiedenis hebben. The story comes together, zo voelt dat echt.’
Als Dimitri en Mike het genre omschrijven waarin hun muziek valt komen ze uit bij Tomorrowlandhouse. ‘Dat is denken we de beste manier om het genre te omschrijven. Dat hebben we mee opgebouwd, daar staan we op het voorfront. Laten we zeggen dat in de afgelopen jaren het merendeel van onze muziek is geëvolueerd. Het is nu allemaal wat harder. Kijk maar naar ons nummer Wakanda. Maar onze muziek kan evengoed melodieus zijn, iets zachter. Bij alles wat wij maken hebben we in ons achterhoofd hoe goed het zou werken op de mainstage van Tomorrowland. De meeste muziek die we maken is gek genoeg ook een beetje gericht op de Tomorrowland-aftermovie. Ieder jaar maken we daar een soundtrack voor, dit jaar hadden we tien of meer nummers voor die movie.’
Grootouders
Niet alleen Dimitri en Mike zijn graag geziene gasten tijdens Tomorrowland, ook hun grootouders zijn er zonder uitzondering bij. De eerste keer was dat volgens het dj-duo best raar. Maar ondertussen zijn hun grootouders een beetje mini-iconen van het festival geworden. ‘Kijk, wij kunnen op Tomorrowland afzonderlijk van elkaar en als we snel bewegen nog wel van punt a tot punt b komen. Het kan zijn dat sommige mensen kijken van: “Hé, is dat niet?”, maar dan zijn we alweer verdwenen. Onze grootouders kunnen echt niet van a naar b komen zonder honderd keer gefotografeerd te worden. Er is een aantal filmpjes van hen op Youtube, die zijn honderduizenden keren bekeken. Overal waar we komen spreken mensen ons aan over onze grootouders. De mensen zijn in de tachtig, ik denk niet dat ze met dit soort muziek in aanraking kwamen voordat wij er waren. Maar ik denk dat ze zich absoluut amuseren. Mijn grootmoeder zeker, mijn grootvader misschien wat minder. Maar ze blijven iedere keer terugkomen. Ze zijn heel trots, dat is leuk. Heel de familie staat ook achter ons. Kijk, nu zullen ze wel iets blijer zijn dan toen we plotsklaps zeiden dat we fulltime voor de muziek gingen. Ik denk niet dat het de droom is van ouders om zoiets te horen, maar nu is het goed gekomen.’
Dimitri: ‘Dat was wel een grote stap. Ik werkte in het buitenland als entertainer en ben geëindigd als animatiemanager van een stuk of vijf hotels en honderd medewerkers. Dat was een goede carrière, die ik toch van de een op de andere dag vaarwel gezegd heb toen we zeiden, we gaan toch honderd procent voor de muziek. Naast mijn werk in de animatiewereld ben ik altijd blijven draaien. Dat was het hoofddoel. Dat was voor mij ook altijd de reden om naar het buitenland te gaan. Doordat ik zo’n hoge functie had, kon ik altijd alle clubs vullen. We wisten dat die discotheken altijd vol zaten, dat was een grote bonus. Om dat succes allemaal op te geven, dat is wel een grote stap geweest. Maar het is met zoveel dingen in je leven, die doe je gewoon. Misschien is het impulsiviteit? Misschien berekend risico. Als je gelooft in iets, dan moet je dat doen. Nee heb je, ja kun je krijgen. Dat is hoe wij altijd geleefd hebben. Jarenlang proberen jezelf te promoten, ergens een voet aan wal krijgen. Het is proberen en proberen. Lukt het niet dan lukt het niet. Maar gelukkig lukt het ons vooralsnog goed. Dat we honderd procent voor de muziek gingen, daar hebben we absoluut geen spijt van. Het succes is er niet 1-2-3 gekomen, het is meer een soort levenswerk. Een levenswerk met ups en downs. Er zijn veel momenten dat je denkt, nu gaan we het maken. En dan gebeurt het niet. Dan moet je niet opgeven, maar in jezelf blijven geloven. Vroeg of laat komt het goed, hebben we altijd gedacht. Voor elke dj die slaagt zijn er heel veel die dat niet doen. Waar dat aan ligt? Is dat dedication? Niet altijd, er zit natuurlijk ook een hele portie geluk en talent in. Het is een combinatie van alles. Het is erg moeilijk en daarnaast arrogant om voor jezelf te bepalen of dat je talent hebt. Het is ook vrij subjectief, de een houdt ervan en de ander vind het een maar rotzooi. Dan ga ik even af op de gemiddelde comments op Youtube. Die gaan van links naar rechts. Maar als je compleet talentloos bent dan denk ik dat het wel iets moeilijker is om door te breken. Je moet wel bepaalde eigenschappen hebben om ergens te geraken.’
Studioman
Dimitri: ‘We hebben allebei zo onze eigen specialiteiten. Meestal is het zo dat een van ons het idee start en de ander het afwerkt. Mike is de grote studioman. Hij is eigenijk 24/7 bezig om ideetjes naar buiten te gooien. Ik kies er dan een paar uit die ik afwerk. Dan bedoel ik de mixing, de details. Als er een ding is dat bij ons niet werkt, dan is het samen in de studio zitten. Ruzie krijgen we niet, maar we hebben gemerkt dat we elkaar afremmen. Het is beter de een gewoon te laten doen en de ander daar dan achteraf op laten schieten. Anders loop je heel snel vast. Als je met een andere artiest in de studio zit ben je meestal wat beleefder. Als ik samen met mijn broer in de studio zit is alles veel directer. We zeggen gewoon tegen elkaar: It’s shit, dit wordt het niet. Dat is voor elkaars creatieve proces niet altijd de ideale manier. En als je samen zit kun je ook verveeld raken, dan kan het gebeuren dat je Facebook gaat checken. Daar raakt de ander weer geïrriteerd van. Dat wij apart werken is echt een bewuste keuze, it’s a brother’s thing. Anderzijds, door apart te werken doen we ook twee keer zoveel werk. Als je samen in een studio zit ben je eigenlijk met z’n tweeën one persons job aan het doen. Als we nu de magic aanvulling op elkaar zouden zijn in de studio, dan is er meerwaarde. Maar voor ons is die meerwaarde er niet.’
Collabs
Collaborations zijn immens populair geworden de afgelopen jaren. Overal waar je kijkt staan ze in de hitlijsten. Dimitri en Mike hebben onder andere remixen gemaakt voor Lady Gaga, Swedish House Mafia en Snoop Dogg. ‘Collaborations zijn tegenwoordig echt groot. Ik denk dat veel dj’s dat tegenwoordig ontdekt hebben. Het is een heel leuke manier om snel te kunnen werken en om verschillende invloeden in je muziek te krijgen. Want elke dj en elke producer heeft zijn eigen sterktes. En, via internet kan dat allemaal heel snel. Want het is in deze wereld heel moeilijk voor verschillende artiesten om samen in één studio te zitten. Het gebeurt heel af en toe dat je samen op een festival staat en door een paar uurtjes tijd hebt om samen in een hotelkamer wat te prutsen. Maar dat is ook niet zo erg. Als je op een snelle en efficiënte manier een remix kunt maken voor Lady Gaga, dan is dat natuurlijk erg leuk. De aanvraag voor die remix kwam binnen via haar management. Overal op de wereld is EDM zo groot, waarschijnlijk heeft ze onze muziek in een club gehoord. Dat is wel raar, als je zo’n telefoontje krijgt. Het gaat wel allemaal via het management, het is niet dat Lady Gaga zelf belt. Maar dat is logisch, daar is het management natuurlijk ook voor bedoeld. Als het collaborations aangaat is er wel wat veranderd de afgelopen jaren. Vijf jaar geleden gebeurde het makkelijker dat er door een dj tegen zo’n grote artiest gezegd werd: pak die track maar. Nu is het profiel van de dj’s zoveel groter dat de meesten zullen zeggen: Je mag de track gebruiken, maar mijn naam gaat ernaast staan! Op dat gebied hebben we steeds meer in de pap te brokkelen, veel meer dan bijvoorbeeld tien jaar geleden.’
Helden
Een tijdje terug hebben Dimitri en Mike een track opgenomen met de hiphopformatie D12. Dat was een soort ‘personal victory’ voor Like Mike, want hij is een groot fan van hiphop. Dr. Dre, Eminem, dat soort namen. De smaak van Dimitri is meer divers: ‘Voor mij persoonlijk zijn er heel veel schitterende artiesten over de jaren heen, maar ik vind Queen een band die heel ver vooruit was. Als je als artiest een repertoire aflevert dat zo divers is, dan ben je echt groot. Zo kan ik er niet veel voor de geest halen. Ik heb enorm veel respect voor die mannen. Als je We Will Rock You naast Radio GaGa legt, of naast Under Pressure. Dat hadden evengoed allemaal andere bands kunnen zijn. Als er een ding is dat je van ons kunt zeggen, dat is dat we vrij divers van productie zijn. Er zit altijd die DVLM-sound in, maar ons vastpinnen op een vast patroon of sound doen we niet. De volgende plaat kan iets totaal anders zijn. Wat die sound dan is? Ik vind dat als je onze platen naast elkaar legt, dat er een lijn in zit. Vooral qua sfeer, het festivalgevoel, het sprookjesachtig epische. We kunnen een set draaien van onze eigen muziek zonder al te veel in herhaling te moeten vallen, terwijl de tracks tegelijkertijd toch samenvallen. But again, dat is mijn persoonlijke interpretatie. Daar zit wel die parrallel met Queen, maar ik wil ons dus absoluut niet gaan vergelijken met die band.’
De lijst
Sinds ze op nummer zes staan worden Dimitri en Mike steeds meer herkend op straat, vooral als ze samen zijn. Het verschil tussen Belgen en Amerikanen komt dan mooi naar voren volgens het duo: ‘Als een Amerikaan je herkent dan vragen ze een foto en vijf anderen die je niet kennen vragen er ook eentje. Want someone is asking a picture, i better get one too! In Zuid-Amerika is het nog erger. Als mensen daar weten in welk hotel je zit, word je gestalkt. Je kunt dan niet meer rustig bij het zwembad zitten. Belgen en Nederlanders zijn veel meer bescheiden, die gaan misschien wel even kijken maar vragen geen foto’s. Op festivals is het natuurlijk anders, maar in het gewone leven worden we niet lastiggevallen. Het kan misschien erger worden, maar het stoort op dit moment nog zeker niet. Je kunt ook zeggen, hoe meer mensen je herkennen hoe meer platen je verkoopt. Win some, lose some. Uiteindelijk is de nummer zes positie gewoon een heel mooi compliment. Maar ik denk nog altijd, het zegt meer dat elke show uitverkoopt dan dat je een goede notering hebt in dj-mag. Maar veel mensen tillen zwaar aan welke notering je in die lijst hebt, zwaarder dan dat we gedacht hadden. Ik zou zeker niet willen zeggen dat die poll overrated is, het is en blijft dé lijst. Of we ooit nog nummer 1 worden? Ik denk dat Hardwell voorlopig wel veilig zit. Robbert is een heel goede dj en producer en heeft een ongelooflijk sterke fanbase. Hij zit daar goed, op die eerste plek. Welverdiend. Het belangrijkste voor ons is om goede muziek te maken, leuke fans hebben en goede shows doen. Die nr 1 positie staat niet ergens in een geheime dagboek, of op een of andere bucketlist. Het zou heel mooi zijn natuurlijk, maar ik zou ook niet durven zeggen dat we dat kunnen.’
Aan hun populariteit zal het niet liggen. Voor hun Bringing Home The Madness concerten in het Antwerpse Sportpaleis verkochten ze in één dag 20.000 kaarten. Zelfs voor Dimitri en Mike was dat moeilijk te bevatten: ‘In het begin waren we aan het denken of we dat wel moesten doen, zo’n grote soloshow. Nu is er al een tweede show bijgekomen, die ook bijna uitverkocht is. 40.000 tickets verkopen voor onze soloshow is een gelijkwaardig gevoel aan die nummer zes positie in DJ-mag. Het is een persoonlijke triomf.’
Momentum
Extra mooi is dat de wielerbaan in het sportpaleis, de velodrome, gebouwd is door de overgrootvader van Dimitri en Mike. Ook was hij betrokken bij de restauratie van het Sportpaleis na de Tweede Wereldoorlog. ‘Ja, dat geeft wel wat extra’s, onze grootvader is daar natuurlijk ook heel erg trots op. De Circle Of Life is nu rond. Op termijn kunnen we er misschien een traditie van maken, van die shows in het sportpaleis. Maar de eerste stap zal natuurlijk zijn om die show naar het buitenland te brengen. En in het begin van volgend jaar is ons eerste Smash The House festival in het Caribisch gebied. Dan komt de zomer, waarin we nog iets speciaals gaan doen op Ibiza. Vanaf daar zullen we zien. Hopelijk hebben we het nog lang erg druk met al deze mooie dingen. Misschien komt er ooit een moment waarop we kunnen zeggen dat we alles bereikt hebben dat we wilden bereiken, maar misschien ook niet. Misschien dat we het over tien of twintig jaar wat rustiger aan gaan doen, dat we ons meer toespitsen op het label of op management. Kijk, Tiësto draait al tien jaar langer mee dan wij. Die zie ik ook de eerste tijd niet zeggen, ik houd ermee op. Ik denk dat het, niet om arrogant te lijken, ook veel vraagt om uit de spotlights te stappen. Om gewoon op een bepaald moment te zeggen dat je ermee stopt. Dan heb ik het niet over het op televisie komen en in tijdschriften staan. Maar gewoon over de kick van het op het podium staan en voor twintig of dertigduizend man te draaien die helemaal gek worden. En er dan opeens mee stoppen, ik denk dat dat vrij snel begint te pikken. Maar wat het belangrijkste is, ik denk bij alle dj’s, dat is dat we allemaal mensen zijn met een doel en een visie voor ogen. We gaan voor de muziek. We zijn dedicated, allemaal. Het kan niet veel bigger worden dan het op dit moment is. Het is een mooie tijd om dj te zijn. EDM is de muziek van deze generatie, zoals hiphop van de vorige en rock van die daarvoor en disco van die daar weer voor. Het is nu ons moment.’
‘We zouden het niet meer kunnen missen. Soms ben je moe, soms ben je maanden aan het touren, soms heb je er geen zin in, soms heb je een kater, maar voor dat publiek staan is toch altijd prachtig. Dat is waar we het voor doen, denken we dan met kippenvel op onze armen. Vooral ook als je net een nieuw nummer afhebt en het werkt super en iedereen is het nummer aan het meeroepen. Dan ben je een happy man. Dan zijn we gelukkig.’
—
Artiestennaam: Dimitri Vegas & Like Mike
Naam: Dimitri en Michael Thivaios
Woonplaats: Ibiza
Relatie: ja
Kinderen: nee
Label: Smash The House (eigen label) en Dim Mak Records
Beste feest om te draaien: Tomorrowland
Softwaretips: Ze gebruiken gewoon de normale gebruikelijke software. Het is net als met fotograferen, het gaat om de fotograaf en niet om de camera. Dat is hetzelfde bij dj’s.