De Maas is tegelijk een vriend en een vijand. Al vaak heeft de rivier zijn reputatie waargemaakt. Zo ook in 1995, toen duizenden op de vlucht moesten voor het water. Ruim veertig meter boven NAP. Straten waren niet meer te zien, boomtoppen staken nog net boven het wateroppervlak uit. Huizen waren nat.
Een man met een hondje vertelt me erover bij de veerpont van Berg aan de Maas. Hij wijst aan tot waar het water stond. Hoog, heel hoog. Aan de andere oever is het Belgie. Vlaanderen. In 1995 was er daar een restaurant. Tijdens die dagen stond het water tot aan het buffet. Het water kent geen genade. Het hondje zwijgt als de man nog een keer over het buffet begint. Dat buffet is er niet meer. Nu is aan de overkant een frietkot te zien met een plastic terrasje erbij. Het geheel staat op wielen. Wie weet is het een voorzorgsmaatregel. Ola-parasollen beschermen de Belgen tegen de zon. Een man die zijn oude Solex tegen een paal parkeerde eet er een frietje. Onschuldig. Ook de zon schijnt.
Niets herinnert aan de tijd dat deze plek decor was van een curieuze gebeurtenis. Watersnood is nieuws, in welke vorm dan ook. De Belgische televisie vond dat ook en had bedacht dat het een goed idee zou zijn om de overstromingen vanuit de lucht te filmen met een helicopter. Op 27 januari 1995 huurden ze een helicopter en stapten met camera en andere apparatuur in om vervolgens boven de veerpont van Berg aan de Maas tegen een kabel aan te vliegen en onfortuinlijk in de allesverslindende rivier te storten. Mooie televisie.
Onderkoeld werden de televisiemannen van VTM zelf onderdeel van het nieuws. Het water nam ook hen mee. Geen buffet of helicopter kan een rivier tegenhouden. En dat is eigenlijk maar goed ook.
Een man met een hondje vertelt me erover bij de veerpont van Berg aan de Maas. Hij wijst aan tot waar het water stond. Hoog, heel hoog. Aan de andere oever is het Belgie. Vlaanderen. In 1995 was er daar een restaurant. Tijdens die dagen stond het water tot aan het buffet. Het water kent geen genade. Het hondje zwijgt als de man nog een keer over het buffet begint. Dat buffet is er niet meer. Nu is aan de overkant een frietkot te zien met een plastic terrasje erbij. Het geheel staat op wielen. Wie weet is het een voorzorgsmaatregel. Ola-parasollen beschermen de Belgen tegen de zon. Een man die zijn oude Solex tegen een paal parkeerde eet er een frietje. Onschuldig. Ook de zon schijnt.
Niets herinnert aan de tijd dat deze plek decor was van een curieuze gebeurtenis. Watersnood is nieuws, in welke vorm dan ook. De Belgische televisie vond dat ook en had bedacht dat het een goed idee zou zijn om de overstromingen vanuit de lucht te filmen met een helicopter. Op 27 januari 1995 huurden ze een helicopter en stapten met camera en andere apparatuur in om vervolgens boven de veerpont van Berg aan de Maas tegen een kabel aan te vliegen en onfortuinlijk in de allesverslindende rivier te storten. Mooie televisie.
Onderkoeld werden de televisiemannen van VTM zelf onderdeel van het nieuws. Het water nam ook hen mee. Geen buffet of helicopter kan een rivier tegenhouden. En dat is eigenlijk maar goed ook.